Trevisa, një bjonde me zemër “të kuqe”: Për Partizanin, s’më ndal kush!

Eshtë ende gjimnaziste, por tribunat i frekuenton po aq sa edhe bankat e shkollës… Pjestare e Ultras Guerrils: “Shoqet që kisha me Tiranën, i ktheva me Partizanin… Ja çmenduria që kam bërë vetëm për të ndjekur ekipin”

Imagjinoni sikur të jeni një femër dhe adoleshente, e cila duhet të përballet shpeshherë me trazirat në tribunën e një stadiumi, të bëjë tifo dhe të ngjiret sa herë që luan skuadra e zemrës. Por, sidomos që të lërë çdo gjë tjetër për të mos humbur ndeshjen e Partizanit… Përpara disa vitesh, kjo do të quhej “utopi”, ndërsa sot është “normale”. Rasti në fjalë është i Trevisës, që ndryshe nga shumë bashkëmoshatare, në vend që të bëjë diçka tjetër, në fudjavë, programon 2 orë për Partizanin. Ja rrëfimi i saj për “Sport Ekspres”:

– Kohët e fundit janë rritur shumë tifozët femra në stadiumet shqiptare dhe sidomos me ekipet e kryeqytetit. Si lindi pasioni yt me Partizanin?

– Kam nisur që të shkoj në stadium që në moshën 3-vjeçare e shoqëruar nga im atë dhe aty lindi dashuria dhe pasioni për Partizanin, edhe pse me kalimin e kohës sigurisht kuptova më shumë gjëra kjo edhe për shkak se isha e vogël

– Sigurisht që në atë moshë që po thoni, pra 3-vjeç, s’mund të dalloje njërën apo tjetrën skuadër, por ndoshta ka qenë ndikimi i yt ati ai që bëri që të zgjidhje ngjyrat e kuqe..

– Normalisht. Duke u rritur nisa të dashuroja më shumë dhe të ndieja pasionin për këtë skuadër, duke njohur edhe historikun

– Cila ishte hera e parq që je ndjerë “vërtet” tifoze e Partizanit në stadium?

– Atëherë, me saktësi s’mund ta them, por u ndjeva kur nisa të ndiqja rregullisht ndeshjet në Kategorinë e Parë… Duke filluar nga viti 2012 kur Partizani po i afrohej Superligës

– T’i je një gjimnaziste dhe ke shumë impenjime sa i përket shkollës e mësimeve. Sa e vështirë është që të gjesh edhe kohën për Partizanin?

– Normalisht që shkolla ka kohën dhe hapësirat e saj, por për të parë ndeshjet e Partizanit nuk më ndalon dot asnjë lloj impenjimi.

– Pra, ka ndodhur që të lësh edhe orët e mësimit për të ndjekur një ndeshje në mesjavë dhe në orar dreke?

– Normal që po, kam bërë çmos që të jem në stadium për të mbështetur ekipin e zemrës.

– Ndeshja që të ka emocionuar më shumë?

– Dy derbet e fituara, por sidomos i dyti, ku vinim nga disa rezultate jo të mira dhe përsëri arritëm një fitore që na rikthehu shpresat për titull. Megjithatë, derbet kanë qenë magjike.

– Një nga transfertat më të mëdha të kampionatit ishte ajo në Korçë. Sa e zhgënjyer ishe dhe a udhëtove me tifozët?

– Fatkeqësisht nuk udhëtova dot për në Korçë, pasi kisha një problem familjar, por e ndoqa nga tv dhe vuajtja ashtu si të gjithë. Nuk e kuptoj si pësuam pesë gola në atë ndeshje. Humbje e rëndë dhe që ndikoi në humorin tim gjatë gjithë javës

– Një kuriozitet apo anekdotë e lidhur me Partizanin?

– Në jetën e përditshme, sa herë që Partizani ka ndeshjen, atë ditë, zgjimi është me këngët e skuadrës dhe për më tepër në celular, tek zilja e zgjimit është ajo melodi që më ëmbëlson të çuarën nga krevati, që dihet se sa problematike është për të gjithë (qesh)

– Çmenduria që ke bërë ndonjëherë për Partizanin?

– Vjet kur ika në derbin e dytë fshehurazi, pasi babi ishte në punë dhe nuk më linte të shkoja vetëm… Zakonisht shkoj me babin, por kur ai nuk ka mundësi shkoj me kushërinjtë, apo vetëm

– Lojtari i preferuar tek të kuqtë?

– Nderim Nexhipi, që dallon pak më shumë se të tjerët, por të gjithë janë të mirë.

– Mos e keni fjalën ngaqë shënon ndaj Tiranës vazhdimisht?

– Jo, jo, jo vetëm për atë, por ngaqë ka edhe shumë vizion loje.

– Ke ndonjë shoqe me Tiranën dhe sa shpesh grindesh?

– Ato që kisha, i ktheva me Partizanin… Por, më ka mbetur edhe një tjetër person për të kthyer

– Cili?

– Halla ime, që është me Tiranën dhe grindemi shumë…

Me sa pashe e kemi edhe anetare te forumit

sapo u regjistrua kur postuam lajmin. Miresevjen Trevisa

Faleminderit!!!

Si anetare e forumit trevisa e ka per detyre ta popullarizoje pak forumin se ngelem 2-3 postues ketu